Öfkeli Değilim Bir Kere!

Pasif-agresif davranış, dünyanın her yerinde ve her sosyo-ekonomik düzeyde mevcuttur. Gizli öfke duygularını ifade etmenin kasıtlı ve maskeli bir yoludur. Pasif saldırganlık, altta yatan öfkeyi fark etmeden başka bir kişiden intikam almak için tasarlanmış çeşitli davranışları içerir. Pasif-agresif olan bir kişiyle ilişkiler kafa karıştırıcı, cesaret kırıcı ve işlevsiz hale geldiğinden, uzun vadede pasif saldırganlığa maruz kalmanın yıkıcı etkileri olabilir.

Pasif saldırganlık genellikle bir kişinin öfkesini doğrudan ifade etme korkusuyla motive edilir. Pasif-agresif kişi, öfkesini başkaları öğrenirse hayatın daha da kötüye gideceğine inanır, bu nedenle öfkesini dolaylı olarak ifade eder. İnsanların öfkelerini dolaylı olarak ifade etmek için kullandıkları en yaygın altı davranış şunlardır:

1. Öfkeyi sözlü olarak reddetmek. “Kızgın mısın?” Bu soruya pasif-agresif kişi neredeyse her zaman “Hayır” diyecektir. Öfke ya da çatışma konusunda kendilerini rahat hissetmedikleri için, bu duyguları bir yaşam biçimi olarak sözlü olarak inkar ederler. Yine de dışa dönük davranışları çoğu zaman içlerinde tuttuklarını saklamalarına engel olur.
2. Geri çekilme ve somurtma. Öfkeli duygularını açıkça kabul etmek çok rahatsız edici gelse de, pasif agresif kişi gerçek duygularını geri çekilme, somurtma ve sessiz muameleyi kullanma gibi davranışlarla gösterir. Pasif agresif kişiler, tek kelime etmeden bir odanın duygusal iklimini kontrol ederler.
3. Başkalarının sonunda patlamasına neden olmak. Pasif-agresif kişi size nasıl hissettiğini söylemek istemese de, nasıl hissettiğini birinci elden bilmenizi ister. Pasif-agresif bir kişinin ayırt edici özelliği, içsel olarak deneyimledikleri duyguları başkalarında yaratma ve başkalarının bu öfkeyi kendileri için harekete geçirmelerini sağlama becerileridir.

Örnek:

Anne: Televizyonu kapatıp ödevlerine başlamanın zamanı geldi.

[Cevapsız]

Anne: (Anne odaya girer ve kızıyla göz teması kurar) Tatlım, beni duydun mu? 15 dakikanız doldu. Televizyonu kapatıp ödevlerinize başlamanın zamanı geldi.

Çocuk: Tamam.

Anne: (5 dakika sonra tekrar odaya girer ve çocuğun yerinden kıpırdamadığını görür) Televizyonu kapatıyorum. Lütfen git ödevine başla.

Çocuk: Güzel. Yapacağım.

Anne: (5 dakika sonra tekrar odaya girer ve çocuğun telefonunda gezindiğini görür. Anne bağırmaya başlar). Sana kaç kere ödevine başlamanı söylemem gerekiyor? Şimdi bana telefonunu ver ve bütün işin bitene kadar aşağı inme. Size sorumlu olmanızı hatırlatmaktan bıktım usandım!

Çocuk: Tanrım, anne. Sakin ol. Neden her zaman bir şeyler hakkında bu kadar endişeleniyorsun? Ödevimi çoktan okulda bitirdim.

4. Açıkça işbirliği yapıyormuş gibi gözükmek ancak gizli olarak işbirliği yapmamak. Yukarıdaki çok yaygın örnekte olduğu gibi, pasif-agresif kişiler genellikle bir talebe sözlü olarak uyarlar (örneğin, “Tamam, yapacağım”) ancak davranışsal olarak bunu gerçekleştirmeyi geciktirirler. Uyduklarında, pasif-agresif kişi görevleri verimsiz veya kabul edilebilir standartların altında gerçekleştirme eğilimindedir (örneğin, okunaksız yazı, yarısı boş bulaşık makinesi, kurutucuda kırışmaya bırakılan temiz çamaşırlar, iş yerinde kaçırılan son teslim tarihleri).
5. Doğrudan iletişimden kaçınmak için e-posta, kısa mesaj, sosyal medya ve diğer teknoloji biçimlerini kullanmak. Pasif-agresif kişi doğrudan yüzleşmekten kaçınmaya çalıştığı için, yüz yüze etkileşimden kaçınmasına olanak tanıyan elektronik iletişim yöntemlerini kullanmayı sever. Düşmanca e-postalar, kaçamak metinler, belirsiz sosyal medya gönderileri ve asla boşaltılmayan bir sesli posta kutusu, pasif agresif insanların doğrudan temastan kaçma yollarıdır.
6. Bitmeyen bahaneler üretmek. Pasif-agresif bir kişiyle etkileşim kurmanın en sinir bozucu yanlarından biri, davranışları için (zar zor) makul mazeretlerden oluşan sonsuz bir listedir. Örneğin, kendisine yetersiz olduğunu düşündüğü bir projeyle görevlendirilmekten rahatsız olan düşmanca bir çalışan, patronuna hasta, yaşlı annesine baktığı için işini tamamlayamayacağını açıklayarak genellikle son teslim tarihlerini kaçırır. Çalışanın nedenlerini sorgulamak sert ve yakışıksız olur – ancak patron, çalışanın her hafta meslektaşlarıyla mutlu saatler geçirmek için bol bol boş zamanı olduğunun farkındadır. Pasif-agresif kişiler, kimsenin sorgulamaya cesaret edemediği sebepleri kullanarak, yapmak istemedikleri şeylerden kurtulma konusunda genellikle uzmandırlar.

Pasif-agresif davranışın uyarı işaretlerini öğrenmek, kendi tepkilerimizi yönetmede ve kazanılamayan çatışma döngülerine kapılmaktan kaçınmada ilk savunma hattıdır.